Συνεντευξη του καθηγητη κ. Γ. Κοντογιωργη

Συνεντευξη του καθηγητη κ. Γ. Κοντογιωργη   

Advertisements

Η απάτη του ευρώ, το ανύπαρκτο χρέος και η κατάλυση του συντάγματος

Ο λαός έχει ξεσηκωθεί. Διαμαρτύρεται, φωνάζει, ζητά να μη του πιουν το αίμα και απλά να κάνει τις απαραίτητες θυσίες, στα όρια του ανεκτού, για να αποπληρώσει τα χρέη του. Τα χρέη τα οποία δημιούργησε ¨τρώγοντας¨ τα λεφτά των εργατικών και συνετών ευρωπαίων εταίρων του, οι οποίοι ξαφνικά διαπίστωσαν ότι η Ελλάδα έχει χρέος που δεν ξεπληρώνεται και πρέπει να … χάσει την εθνική της κυριαρχία με το ξεπούλημα ολόκληρης της ελληνικής επικράτειας στους … ξένους.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ.

  Με την υπογραφή του «Μνημονίου 2» από το «ελληνικό» κοινοβούλιο και με την αποδοχή μιας επιτροπής εφαρμογής του μνημονίου από ξένους εμπειρογνώμονες, παίχτηκε και η τελευταία επίσημη πράξη του δράματος του ξεπουλήματος της χώρας και της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής εξαθλίωσης των Ελλήνων πολιτών. Το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα σκηνοθετήθηκε ως μέτρο που θα μας επέτρεπε να αποφύγουμε την «χρεωκοπία» και οργανώθηκε από ξένους και εγχώριους τοκογλύφους, από τους διεθνείς τραπεζίτες και τα ντόπια τσιράκια τους.

Ενορχηστρώθηκε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τα οποία εμφάνισαν την εθελόδουλη προσαρμογή της ελληνικής κοινωνίας στους εκβιασμούς του ΔΝΤ και του Οικονομικού Γερμανικού Ράϊχ σαν την «μόνη ρεαλιστική πολιτική». Από εδώ και στο εξής, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, η κατάργηση επιδομάτων και φορέων του Δημοσίου, τα μέτρα αιματηρής λιτότητας, οι δημεύσεις των ιδιωτικών περιουσιών μέσω ολοένα και πιο δυσβάστακτων και παράλογων φόρων, οι ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, οι μαζικές απολύσεις προσωπικού, θα γίνονται «αυτομάτως», στα πλαίσια της εφαρμογής του προϋπολογισμού και της «εξυγίανσης» της οικονομίας της χώρας.

Αυτό ακριβώς ονόμασαν «ρεαλιστική προοπτική» οι προδότες και οι νέοι γενίτσαροι. Και, στο όνομα αυτού του «ρεαλισμού» θυσίασαν (άλλοι αδίστακτα, άλλοι με ενοχές και δισταγμούς) το σύνολο των κοινωνικών και πολιτικών μας κατακτήσεων στο βωμό της διατήρησης της «ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας»… Χρησιμοποιώντας εκφοβιστικά τη δαμόκλειο σπάθη της εξόδου της χώρας από την ζώνη του ευρώ και της επίσημης χρεωκοπίας (που απεύχονται και τρέμουν πρώτ’ απ’ όλα οι ίδιοι οι τοκογλύφοι-δανειστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι) και παρουσιάζοντας την επιστροφή σε ένα εθνικό νόμισμα σαν την υπέρτατη καταστροφή, «εκβίασαν» τους πρόθυμους δωσίλογους του μαύρου μπλοκ (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ), να αποδεχθούν τους βαρύτατους όρους μιας ελεγχόμενης δήθεν χρεωκοπίας, η οποία στοχεύει αποκλειστικά στην διάσωση του τραπεζικού συστήματος σε βάρος των άμεσων και ιστορικών συμφερόντων του ελληνικού λαού.

Ο κύβος ερρίφθη, λοιπόν! Το ενδεχόμενο της άρσης των άρθρων του Συντάγματος που προστατεύουν τις ελευθερίες των πολιτών είναι από σήμερα κι ύστερα κάτι παραπάνω από πιθανό. Απέναντι στο εφιαλτικό σκηνικό της αναστολής της ανεξαρτησίας και της πολιτικής ύπαρξης της χώρας μας και της μεταβολής των πολιτών της σε άθλιους αποικιοκρατούμενους, καλούμε αμέσως το σύνολο του δημοκρατικού κόσμου της χώρας, τα πολιτικά κόμματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τους συλλογικούς φορείς που αγωνίζονται κατά των μέτρων των μνημονίων σε κάθε γωνιά της χώρας, τις επιστημονικές οργανώσεις, τον νομικό κόσμο και την ακαδημαϊκή κοινότητα σε άμεση συστράτευση για να απαιτήσουν την άμεση διεξαγωγή εκλογών, χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση, και για να οργανωθούν οι κοινωνικές και λαϊκές αντιστάσεις για έναν αγώνα που, όπως φαίνεται, θα είναι μακρύς και θα κινείται σε νέες βάσεις, πέρα από τις ασυντόνιστες και σποραδικές αντιδράσεις ή τις αποσπασματικές διαδηλώσεις. Θα πρέπει να αποδείξουμε στην πράξη και ως κοινωνία ότι η παράδοση της χώρας και των ανθρώπων που ζουν σε αυτή στις ορέξεις των διεθνών τοκογλύφων, της ασύδοτης εγχώριας εργοδοσίας ή των γαλλογερμανικών κέντρων λήψης αποφάσεων αποφασίστηκε πράγματι από ένα συρφετό ατίμων χωρίς καμμιά απολύτως νομιμοποίηση και κυρίως «χωρίς τον ξενοδόχο».

Καλούμε τους δημοσίους υπαλλήλους –κυρίως δε εκείνους που εργάζονται στις εφορίες ή στα σώματα ασφαλείας- να μποϋκοτάρουν με όλους τους τρόπους τα αντιλαϊκά μέτρα που αποφασίστηκαν από την παράνομη κυβέρνηση Παπαδήμου. Καλούμε την Εκκλησία της Ελλάδας να συμπράξει με τις λαϊκές δυνάμεις και να προχωρήσει στην οργάνωση κληρικολαϊκών συνελεύσεων κατά του καθεστώτος σε όλες τις ενορίες.

Καλούμε  το ένστολο τμήμα του Δημοκρατικού Ελληνικού Λαού να συνδράμει και να προστατεύσει αν χρειαστεί, το μεγάλο Κίνημα Δημοκρατίας και Απελευθέρωσης που αναπτύσσεται στη χώρα, για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας, της αποτροπής του πολιτικού εξανδραποδισμού και τον ενδεχόμενο διαμελισμό της χώρας, όπως αυτός σχεδιάστηκε σε ξένα κέντρα και αρχίζει να υλοποιείται, απομονώνοντας τις διορισμένες ηγεσίες, που ίσως ετοιμάζονται πάλι να «αποκαταστήσουν την τάξη» σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Καλούμε την ομογένεια καθώς και τις φιλελληνικές οργανώσεις του εξωτερικού να δραστηριοποιηθούν με όλους τους νομικούς και πολιτικούς τρόπους για να συμπαρασταθούν στον αγώνα του ελληνικού λαού για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια.

Από σήμερα, και μέχρι την ανατροπή του παράνομου καθεστώτος, δεν νομιμοποιείται κανένας «διάλογος» με τους εκπροσώπους των τραπεζιτών και τις ψευτο-κυβερνήσεις τους.

Καμμία άμεση ή έμμεση νομιμοποίηση των αποφάσεων εκείνων που σχεδίασαν και υλοποίησαν την παράδοση της χώρας σε ξένα συμφέροντα και στους εγχώριους συμμάχους τους. Καμμία αναγνώριση των μέτρων ή του ύψους του δημόσιου χρέους με το πρόσχημα του οποίου οργανώθηκε από τους διάφορους «δυνάστες» και άλλους «σωτήρες της χώρας» η λεηλασία των ιστορικών και κοινωνικών κεκτημένων του λαού. Καμμία ασυλία στις συμμορίες των δωσίλογων και στα δημοσιογραφικά τους τσιράκια. Να γίνουμε από σήμερα κιόλας ο εφιάλτης του κάθε επίδοξου δυνάστη, αποικιοκράτη ή ολιγάρχη και του κάθε εγχώριου εφιάλτη που τόλμησε να αμφισβητήσει τις κοινωνικές και πολιτικές μας κατακτήσεις ως «παράνομες και καταχρηστικές».

Αθήνα 12/ Φλεβάρη 2012

Η Πολιτική Επιτροπή του Ε.Πα.Μ.

Μήπως ήρθε ο καιρός οι Ελληνες πολίτες να αναλάβουμε τις υποχρεώσεις μας;

Σύνταγμα: Άρθρο 120

Μέρος Τέταρτο
Ειδικές τελικές και μεταβατικές διατάξεις
ΤΜΗΜΑ Δ’: Ακροτελεύτια διάταξη

Άρθρο 120
1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε΄ Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975.

2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.

3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.

4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

Β. Σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ του αρχικού κειμένου του Συντάγματος και του κειμένου στηδημοτική επικρατεί το αρχικό κείμενο.

Γ. Το ψήφισμα αυτό ισχύει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Δ. Ο Πρόεδρος της Βουλής να υπογράψει και να δημοσιεύσει το παρόν ψήφισμα.

Η δημοκρατία χωρίς το Σύνταγμα και χωρίς τη δημοκρατία

του Δημήτρη Σαραφιανoύ

Ζούμε σε μια εποχή που η έννοια της συνταγματικής προστασίας έχει καταντήσει το πιο σύντομο ανέκδοτο. Δεν θα ήταν άστοχο να επισημανθεί ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται και τα μέτρα που λαμβάνονται οδηγούν σε παραβίαση ολόκληρου του συστήματος συνταγματικών εγγυήσεων και συμβιβασμών. Κατ’αρχήν το Σύνταγμα με βάση το άρθρο 1 (αρχή της λαϊκής κυριαρχίας), προβλέπει ένα συγκεκριμένο πλέγμα διατάξεων που καθιερώνουν μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας τη μεταβίβαση εξουσιών από το λαό στο κοινοβούλιο, την κυβέρνηση, τα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης.

«Μόνο το χρήμα του Συντάγματος κάνει εφικτές τις μεταρρυθμίσεις»

Tου Πάνου Παναγιώτου

 

 

Το 1861 ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν ζήτησε από τις μεγάλες τράπεζες της Νέας Υόρκης και της Ευρώπης δάνεια για να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες του πολέμου αλλά και για να προβεί σε μεγάλες και αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Η απάντηση των τραπεζών ήταν πως τα δάνεια μπορούσαν να δοθούν με επιτόκια μεταξύ 24% και 36%.
Θεωρώντας τα επιτόκια αυτά απαγορευτικά αλλά και μη έχοντας τη δυνατότητα να πληρώσει τις υποχρεώσεις του κράτους, ο Πρόεδρος Λίνκολν είδε τη χώρα να του να φτάνει ένα βήμα πριν από τηνκαταστροφή.
Το κράτος δεν μπορούσε να εκδώσει δικό του νόμισμα για να πληρώσει τις ανάγκες του καθώς η αρμοδιότητα της έκδοσης χρήματος είχε δοθεί στους τραπεζίτες.

Η διαπίστωση ότι οι τραπεζίτες ελέγχοντας το χρήμα έλεγχαν την ίδια τη μοίρα του κράτους έκανε τον Λίνκολν να θελήσει να επανακτήσει τον έλεγχο της παραγωγής και έκδοσης του χρήματος. Για τον λόγο αυτόν προχώρησε στη θέσπιση ειδικής νομοθεσίας που προετοίμαζε την έκδοση εθνικού νομίσματος με την «υποστήριξη του λαού».

Να πώς φτιάχνονται τα Συντάγματα

Οι πλατιές διαδικασίες των Ισλανδών ανοίγουν δρόμους
Της Αλίκης Βεγίρη

Κάποιοι λαοί ψήνουν επαναστάσεις την άνοιξη, και κάποιοι άλλοι, κατακαλόκαιρο, μαγειρεύουν Συντάγματα. Βέβαια, το ισλανδικό καλοκαίρι δεν είναι τόσο καυτό, όσο η αραβική άνοιξη, και ίσως έτσι δικαιολογείται η πρωτοφανής προθυμία με την οποία δεκάδες χιλιάδες Ισλανδών καρφώθηκαν μπροστά στις πλατφόρμες του Facebook, Twitter, Youtube και Flickr, σβήνοντας και γράφοντας με χαρά το νέο τους Σύνταγμα. Αυτό κι αν είναι επανάσταση!